«Բարձրագույն կրթություն»
-Համալսարանում մենք բան չէինք անում, — ասաց Դժեննինգսը լվանալով կեխտոտ ձեռքերը։
-Այս բոլոր բյուջեի կրճատումներից հետո նրանք շատ բան ձեզ չեն սովորեցնի, նրանք ուղակի գնահատական էին դնում և ամենինցհ գնում էր իր հերթով։
-Այսպիսով, ի՞նչ պես եք դուք սովորել։
-Մենք չէինք էլ սովորում։ Այնուամենայնիվ, դուք կարող եք նայել, թե ինչպես եմ ես աշխատում։
Բույժքույրը բացեց դուռը։
— Բժիշկ Դժեննինգսը, դուք անհրաժեշտ էք վիրաբուժական սենյակում:
Ռոն Բաստ.
«Շնորհակալություն»
Բամբակյա վերմակը, որը նա վերջերս ստացել է բարեգործական հիմնադրամում, հարմար գրկում էր իր ուսերը, իսկ կոշիկները, որոնքը նա այսօր գտել էր աղպամանում, ընդարապես չէին սխմում։ Փողոցային լույսերն այս ամբողջ մրսած մութից հետո այնքան էին ջերմացնում հոգին․․․ Այգու նստարանի ծալվացքը այնքան ծանոթ էր նրա հոգնած հին մեջքին:
Էնդռյու Է. Խանտ․
«Հանդիպում»
Զանգահարեց հեռախոսը։
-Ալլո,-շշուկով ասաց նա։
-Վիկտորիյա, ես եմ։ Արի հանդիպ ենք կեսգիշերին պիրսի մոտ։
-Լավ, սիրելիս։
-Եվ խնթրում եմ չմոռանաս վերցնել քեզ հետ մեկ շիշ շոմպայն,-ասաց նա։
-Չեմ մոռանա սիրելիս. Ես ուզում եմ լինել քեզ հետ այսօր գիշեր։
-Շտապիր, ես սպսելու ժամանակ չունեմ!-ասաց նա և անջատեց զանգը։
Նա շունչ քաշեց և ժպտաց։
-Հետաքրքիր է ով է նա-ասաց նա։
Նիկոլ Վեդդլ․
Բարի գալուստ Նատալի Նահապետյանի բլոգ 